Hans van der Kamp (1955) is studiofotograaf met een voorliefde voor het portretteren van mensen die niet alledaags zijn in uiterlijk en denkwijze.
Hans van der Kamp (1955) begon als fotograaf bij tijdschriften als Nieuwe Revu, Zero, en Panorama. Omdat hij een studiofotograaf in hart in nieren is en weinig echte affiniteit met journalistiek voelde, vestigde hij zich rond zijn dertigste als vrij kunstenaar en in die hoedanigheid hield hij zich binnen de kunst met uiteenlopende disciplines bezig. Zo schreef hij de roman ‘Nette mensen in een nieuwe tijd’ die bij Uitgeverij L.J. Veen werd uitgegeven. Ook werkte hij als columnist en illustrator voor verschillende mannenbladen. Zijn voorliefde is echter altijd de vrije studiofotografie gebleven, waarin hij zich naar hartenlust – zonder direct afhankelijk te zijn van opdrachtgevers – kan concentreren op eigen thema’s.
Sinds zijn vijftigste levensjaar heeft Van der Kamp al zijn beschikbare tijd gestoken in het portretteren van mensen met niet zo voor de hand liggende seksuele voorkeuren. Hij dacht indertijd dit project in vijf jaar af te kunnen ronden, maar dit bleek een fysieke onmogelijkheid gezien de immense diversiteit van menselijke uitingen van intimiteit.
Zijn werk werd over de hele wereld tentoongesteld. Van het Leslie-Lohman Museum in New York tot en met het Erotisch Museum te Moskou. Daarnaast werkt hij als freelance conservator voor verschillende musea en galeries en schrijft hij regelmatig een voorwoord voor boeken over de geschiedenis en ook de actualiteit van erotische kunst.
Hij won verschillende prijzen voor zijn websitevormgeving, zijn literaire werken en zijn fotografie.
Hans van der Kamp